دریاچه صورتی هیلیر

دریاچه هیلیر(Hillier) نام یک دریاچه شگفت‌انگیز در لبه ساحل جنوبی استرالیای غربی است که به نظر می‌رسد بجای آب از میلک‌شیک توت‌فرنگی پر شده است .

، دریاچه هیلیر صورتی معروف استرالیا یک برکه رمزآلود است. این دریاچه در سال 1802 توسط یک جستجوگر نیروی دریایی سلطنتی انگلیس کشف شد.دریاچه هیلیر در نزدیکی ساحل جزیره "میدل"(Middle) در جنوب استرالیای غربی واقع شده است.اینکه دقیقا چه چیزی سبب می‌شود که این دریاچه صورتی باشد، هنوز مورد بحث است. اما احتمالا مربوط به میکروارگانیسم‌هایی است که در این دریاچه خانه دارند.دریاچه صورتی هیلیر امروزه یکی از ذخایر حفاظت شده طبیعی است، اما می‌توان تحت شرایط خاصی از آن بازدید کرد و بهترین روش نیز، بازدید هوایی است.

دریاچه‌های صورتی جهان، از زیباترین جاذبه‌های گردشگری طبیعی هستند که سالانه توریست‌های زیادی را از سراسر جهان به سمت خود می‌کشانند. اولین سوالی که در ذهن‌مان نقش می‌بندد احتمالا این است که چرا آب دریاچه‌های صورتی جهان، مثل سایر آب‌های زمین، بازتاب رنگ آسمان نیست؟ و چرا صورتی است؟در تمام این دریاچه‌ها یک نقطه مشترک وجود دارد و آن این است که تمام دریاچه‌های صورتی جهان، دریاچه‌های آب شور هستند. مهم‌ترین دلیل طبیعت برای رنگ‌آمیزی دریاچه‌های صورتی جهان، شوری بالای آب این دریاچه‌هاست. 

بعید است صحبت از دریاچه‌های صورتی جهان باشد و نام دریاچه هیلیر (Hillier Lake) به میان نیاید! این دریاچه زیبا و خوشرنگ با رنگ صورتی پاستیلی جذابش، همچون نگینی در سبزی طبیعت جنگل‌های انبوه خودنمایی می‌کند. طول دریاچه هیلیر در پهن‌ترین نقاط به ۶۰۰ متر (۲۰۰۰ فوت) و عرض آن به حدود ۲۵۰ متر (۸۲۰ فوت) می‌رسد.اطراف دریاچه هیلیر با بلورهای سفید نمک احاطه شده‌، از این‌رو زمانی محل استخراج نمک بوده‌ است. باکتری‌های مثل هالوفیلیک قرمز (Red Halophilic) در این دریاچه رشد و تکثیر می‌کنند؛ این باکتری‌ها باعث صورتی‌شدن آب این دریاچه شده‌اند. دریاچه هیلیر در حاشیه جزیره میدل (Middle Island) در منطقه گلدفیلدز-اسپرانس (Goldfields-Esperance) در سواحل جنوبی استرالیای غربی قرار گرفته‌است.

دریاچه هات لاگون

در نزدیکی ساحل اقیانوس هند و در ۲ کیلومتری دهانه رودخانه هات (Hutt River) در استرالیای غربی، دومین مورد از دریاچه‌های صورتی جهان واقع شده‌است. دریاچه‌ای ۷۰ متری با نام هات لاگون (Hutt Lagoon).در این دریاچه باکتری‌ها و موجودات ریزمولکولی زندگی ‌می‌کنند، که نمک‌دوست هستند و دریاچه‌های نمک مساعدترین مکان برای رشد و تکثیر آن‌هاست. این موجودات در ساعاتی از روز که تابش آفتاب قوی‌تر است و تبخیر بیش‌تر اتفاق می‌افتد، با جذب نور خورشید، رنگدانه‌های بیش‌تری تولید می‌کنند و رنگ آب دریاچه را غلیظ‌تر می‌کنند.نتیجه روزهای ابری، که تابش مستقیم خورشید وجود ندارد تصویری رنگ‌پریده‌ از دریاچه است! در واقع می‌توان گفت، غلطت رنگ صورتی دریاچه هات لاگون به میزان شوری آب، تابش خورشید و در نتیجه فعالیت موجودات و عناصر موجود در آب وابسته ‌است.

دریاچه بومبونگا

دریاچه بومبونگا (Bumbunga) از زیباترین دریاچه‌های صورتی جهان است. این دریاچه در اواسط استرالیای جنوبی ما بین شهر لوخیل (Lochiel) و منطقه کشاورزی بومبونگا قرار گرفته ‌است. دریاچه بومبونگا از سال ۱۸۸۱ محل استخراج نمک بوده‌‌است.

دریاچه مک دانل

یکی از مسحورکننده‌ترین دریاچه‌های صورتی جهان دریاچه مک دانل (MacDonnell) است. این دریاچه به‌قدری زیبا و حیرت‌انگیز است که از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری استرالیا به‌شمار می‌رود. این دریاچه درایالت استرالیای جنوبی، در امتداد نوک غربی شبه‌جزیره ایر (Eyre Peninsula) واقع شده‌است.رنگ صورتی دریاچه مک دانل نتیجه رشد و تکثیر جلبک‌های نمک‌دوست به همین رنگ است. البته از دریاچه مک دانل با نام دریاچه صورتی ـ آبی هم یاد می‌شود. به علت تفاوت غلطت نمک در آب، در قسمتی از دریاچه که نمک آب کم است، امکان حیات جلبک‌های صورتی رنگ وجود ندارد و رنگ آب دریاچه به رنگ طبیعی آب (بی‌رنگ) است. و اما در ادامه با سایر دریاچه‌های صورتی جهان آشنا می‌شوید.

دریاچه کولورادا در بولیوی

تالاب سرخ، یا دریاچه کولارادا (Laguna Colorada) یک دریاچه نمک کم‌عمق و صورتی‌رنگ است. این دریاچه با چشم‌اندازی خیره‌کننده درلیست زیباترین دریاچه‌های صورتی جهان قرار گرفته‌است. دریاچه کولارادار در جنوب غربی کشور بولیوی در مرز شیلی واقع شده‌است. جالب است بدانید که گونه‌‌های نادر فلامینگو شامل جیمز، شیلی و آند در اطراف دریاچه کولارادا یافت می‌شوند.

دریاچه صورتی رتبا؛ سنگال

دریاچه‌ای به وسعت ۳ کیلومترکه با یک راه باریک شنی از اقیانوس اطلس جدا شده‌است. دریاچه رتبا (Lake Retba) در فاصله ۳۰ کیلومتری شهر داکار (Dakar) -پایتخت سنگال- قرار گرفته‌است. جلبک‌های صورتی و سرخ‌رنگ این دریاچه که دونالیلا سالینا (Dunaliella salina) نام‌ دارند باعث تغییر رنگ آب آن شده‌اند.به خاطر شوری بالای ۴۰٪ آب این دریاچه میزان تولید نمک آن زیاد است. اگر به بازدید دریاچه رتبا بروید، محلی‌ها را در حال استخراج نمک خواهید دید. لازم به ذکر است که باکتری‌های موجود در این دریاچه و اکثر دریاچه‌های صورتی جهان، برای بدن انسان ضرری ندارند، اما به‌علت شوری بالای آب، خوردن آب این دریاچه‌ها به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

دریاچه ناترون در تانزانیا

دریاچه ناترون (Lake Natron) در منطقه آروشا (Arusha) در تازانیا (Tanzania) واقع شده است. به علت دمای بسیار بالای هوا به این دریاچه «دریاچه سوزان» هم می‌گویند. شدت گرمای هوا در دریاچه ناترون به بیش از ۶۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. همانند دیگر مواردی که تا به‌این‌جا در لیست دریاچه‌های صورتی جهان به آنها اشاره کردیم، در دریاچه ناترون هم، میزان تبخیر آب و غلظت نمک در آن با غلظت رنگ آب دریاچه ارتباط مستقیم دارد. هرچه آب شورتر باشد باکتری‌ها و جلبک‌های صورتی رشد و تکثیر بیش‌تری خواهند داشت.گفته می‌شود مصری‌های باستان از نمک دریاچه ناترون، به‌عنوان یک ماده معدنی خشک‌کننده، برای مومیای‌کردن اجساد استفاده می‌کرده‌اند! نمک موجود در دریاچه ناترون به‌کلی آب جسد را می‌گیرد و به دلیل ضد باکتری بودن، تمام میکرو ارگانیسم‌هایی که از جسد مرده تغذیه می‌کنند را از بین می‌برد. به خاطر وجود مواد شیمیایی مثل:کربنات سدیم و جوش شیرین، حیوانات و پرندگانی که در اطراف این دریاچه می‌میرند اصطلاحا مثل مجسمه‌های سنگی می‌شوند و جسدشان به حالت عادی تجزیه نمی‌شود.

دریاچه صورتی توز؛ ترکیه

دریاچه توز (Lake Tu) یک نمای باورنکردنی دیگر از شگفتی‌های طبیعی در کشور ترکیه است. این دریاچه زیبا در فلات آناتولی و در بین استان‌های قونیه، آق‌سرای و آنکارا قرار گرفته ‌است. مساحت دریاچه توز تقریبا ۱۶۰۰ کیلومتر است. این دریاچه بسیار کم‌عمق و مملو از بلورهای تیز شکل نمک است.

دریاچه سالینا دوتورویا در اسپانیا

دریاچه سالینا دو تورویا (The Pink Lake Of Torrevieja) دریاچه‌ای صو‌رتی‌رنگ در کشور زیبای اسپانیاست. همانطور که انتظار می‌رود به علت شوری آب، گونه‌های جانوری و گیاهی درحوالی دریاچه‌های صورتی جهان بسیار کم‌ و محدود است. در واقع گونه‌های خاصی مقاومت کافی را برای زندگی در این محیط را دارند. دریاچه سالینا دوتورویا هم از این قاعده مستثنی نیست. گونه‌های گیاهی موجود در منطقه را اسطوخودوس، ارکیده‌های پیچیده، کاج و اکالیپتوس (در مناطق کم‌نمک‌تر) تشکیل می‌دهند.به دلیل وجود میکرو باکتری‌های آب شور و غلطت بالای نمک بوی نسبتا شدیدی از آب این دریاچه به مشام می‌رسد. ممکن است برای ما چندان خوشایند نباشد، اما برای میگو‌های آب‌شور، فلامینگو‌های گلگون و پرندگان مهاجر بهترین مکان برای زیستن و تولید مثل است.